- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Ζωγραφική κάτω από τον ήλιο
Un point précis sous le tropique
Du Capricorne ou du Cancer
Depuis j'ai oublié lequel
Sous le soleil exactement
Pas à côté, pas n'importe où
Sous le soleil, sous le soleil
Exactement juste en dessous.
Dans quel pays, dans quel district
C'était tout au bord de la mer
Depuis j'ai oublié laquelle
Sous le soleil exactement
Pas à côté, pas n'importe où
Sous le soleil, sous le soleil
Exactement juste en dessous.
Était-ce le Nouveau-Mexique
Vers le Cap Horn, vers le Cap Vert
Était-ce sur un archipel
Sous le soleil exactement
Pas à côté, pas n'importe où
Sous le soleil, sous le soleil
Exactement juste en dessous…
«Sous Le Soleil Exactement», Serge Gainsbourg, 1967
lyrics: Serge Gainsbourg / Bruno Ralle / Guillaume Siron, 1967
lyrics © Warner Chappell Music France, Shapiro Bernstein & Co. Inc.
Η νέα ζωγραφική περιδίνηση της Βάσως Τρίγκα, μια ισότοπα και ισόρροπα εγκεφαλική, αισθητική και ηδονική σωματοποίηση της φόρμας, του χρώματος και, κυρίως, του εναιωρούμενου εκχυλίσματός τους, ένα απρόσμενο ξέφωτο εικόνων που αναβλύζουν κατευθείαν από τα σπλάχνα ενός σύγχρονου, ευφρόσυνου και ευφραντικά πηγαίου υπαιθρισμού, ανασαίνει έτσι ακριβώς όπως το ορίζει και το τραγουδά ο Gainsbourg:
«Κάτω από τον ήλιο, ακριβώς./ Όχι δίπλα, όχι όπου να΄ναι.
Κάτω από τον ήλιο, ακριβώς. απολύτως από κάτω…».
Κάτω ακριβώς λοιπόν από τον γενέθλιο ελληνικό και τον οικείο μεσογειακό ήλιο της παιδικής ηλικίας και των αέναων ενηλικιωμένων περιπλανήσεων, εκεί όπου η ίδια αρθρώνει όσα ονειρεύεται και λαχταρά με ορμητικό θάρρος και επίπονη, μεθοδική ακρίβεια, σπέρνονται και ιχνηλατούνται, βλασταίνουν και ζωγραφίζονται οι γόνιμοι πλοχμοί της ταλαντούχας και ατελεύτητης φαντασίας της. Σύνθετες καταδύσεις σε πυκνοκατοικημένους κήπους, περιπετειώδεις περιηγήσεις σε λαβυρινθώδεις αλέες και ηλιόλουστα ευρωπαϊκά πάρκα, σπαρακτικές μεσημβρινές μυήσεις σε περίκλειστους νησιωτικούς θερινούς παραδείσους, τρυφερές ιμπρεσιονιστικές μουσικές και απτικές εξπρεσιονιστικές συνηχήσεις σχεδίου και χρώματος, αλαφροπάτητοι κατά μόνας περίπατοι στα μονοπάτια του βλέμματος και του νου και συντροφευμένα ευφραντικά γεύματα στη χλόη, ορίζουν την ιδιοσυγκρασιακή ετούτη τοπιογραφία της ζωγράφου και επινοούν ένα εύφορο, συναρπαστικό εξοχικό μικροκλίμα με χαμηλόφωνα θροΐσματα και λεπτότατες συνθετικές υφάνσεις του χρωστήρα επάνω στον καμβά..
Ενορχηστρώνοντας στη λευκή επιφάνεια αλλεπάλληλες σκιώδεις γραμμές και υπόκωφα φωτεινά πυροτεχνήματα, συνταιριάζοντας ανεξάντλητα χρωματικά φάσματα, τολμηρές υφές και αδημοσίευτα δοκίμια σχημάτων, τιθασεύοντας στροβίλους ανεμιζόμενων φύλλων και πολύανθους καλειδοσκοπικούς κάμπους, συγκλίνοντας επιδέξιες αποφυγές του κενού και αυτοφυή ελικοειδή μοτίβα, η Βάσω Τρίγκα αναπτύσσει την πρωτογένεια και τη στερεή αρμογή της πυκνής ιδιωματικής της σύνθεσης μέσω αυτής ακριβώς της κρατούσας ιδέας της ύφανσης, συμπλέκοντας εξακολουθητικά και επιδέξια τους νοητούς άξονες μιας οριζόντιας και κάθετης χειρονομιακής ζωγραφικής διαδικασίας και υφαίνοντας τη ζωγραφική της με τον ανεπανάληπτο τρόπο ενός μαγικού χαλιού.
Ακολουθώντας για μία ακόμη φορά το ανήσυχό της ζωγραφικό ένστικτο, τη ρέουσα αίσθηση των πραγμάτων και την «ενδοφλέβια ρυθμολογία» των νέων αυτών τόπων που γεννούν οι αναβλύζουσες σκέψεις και ο ευφράδης χρωστήρας της, η Βάσω Τρίγκα καταλύει εκ νέου τα νενομισμένα εικονιστικά όρια ενώ κατορθώνει και πάλι να τρέψει την αρχική της εκφραστική παρόρμηση σε μια συναρπαστική νέα και καλά ριζωμένη γεωγραφία.
Έχοντας ανεξίτηλα συγκρατήσει στη μνήμη κάποια κυρίαρχα επαναλαμβανόμενα οπτικά και νοηματικά ευρήματα των προηγούμενων ενοτήτων, τα απαραίτητα με άλλα λόγια κλειδιά και εφόδια διείσδυσης στις εικόνες που η ζωγράφος κάθε φορά σχεδιάζει, ενεργοποιεί και προτείνει στο βλέμμα, διαπιστώνουμε τη λεπταίσθητα οργανωμένη μετάβαση που έχει συντελεστεί: από την οπτική συνθήκη του «ανοιχτού παράθυρου» στον κόσμο και τις αλάνθαστα ενορχηστρωμένες εναλλαγές του «μέσα» με το «έξω», καθώς η ζωγραφική προτροπή θέασης μεταβαίνει τώρα στην απόλυτη ελευθερία του «από επάνω» και «από ψηλά», καταργώντας κι αυτές ακόμη τις πεπατημένες μεθόδους ανάγνωσης των διαστάσεων και τις κρατούσες δυνητικές ανάρτησης των έργων. Μέσω αυτού του ευφυώς παιγνιώδους “bird’s eye view”, μέσω αυτής της θαρραλέας και εξομολογητικής εναιώρησης, που αφήνεται με χιούμορ και περισσή χάρη ανοιχτή σε διαδοχικά σενάρια οπτικής αποκρυπτογράφησης, οι απρόσμενοι κάμποι συνάντησης υποδέχονται στις μικρές παρυφές τους αυτοσχέδια πικ-νικ, που επιτρέπουν να υποθέσουμε την οργανική ανθρώπινη παρουσία, την αργοσάλευτη θελκτική συνεύρεση επάνω στη χλόη, καταμεσής των χλωρών πράσινων και των ζωηρών μπλε, εγκαρσίως των αιχμηρών κόκκινων, των κύκλιων ρόδινων και των λευκών θραυσμάτων που αναδεύουν και δικαιώνουν την ύπαρξή τους κάτω ακριβώς από τον ήλιο, τον μυθικό και ζωτικό Μετρονόμο της ύπαρξής μας, ακτογραφώντας νέα νησιά ύπαρξης.
Ίρις Κρητικού
Ιανουάριος 2019